AURI Flos

AURI Flos

nonnullis electrum dicitur, aurum videl. argento mixtum. Hesych et Suidas, Α᾿νθέμιον, ἤλεκτρον χρυσίου. Unde Plin. l. 33. c. 4. 5. argentum auri scoriam appellat: alii spumam. Hinc ramenta in aurum spumantia apud Manilium, l. 5. de Auricoctore seu χρυσεψητῇ,

Parvaque ramentis faciet momenta minutis,

Pro tali ut regerat censu spumantia in aurum.

Et quia aurum mollioris naturae ad fusuram ac de facili liquatur, contra argentum difficilius et magis ignibus invictum: ac proin in auro fundendo et excoquendo extra eicitur materia durior, multô argentô mixta; inde Florem hunc auri seu spumam ἀδάμμντα dictum quoque, nonnulli volunt. Quemadmodum in ferro aciem induratam ἀδάμαντα etiam vocavêre Veteres. Sed verius Auri Adamantem seu Nodum vocatum esse auri τὸ κέντρον, i. e. partem eius duriorem, velut nodum, seu micas auri purissimi, quae cum reliquo auroso lapide in farinam moli non potest, nec pilis ferreis comminui, ut diximus supra, ubi de Auri Adamante. Ex hoc electro autem, seu auri purgamento, clavi olim fiebant, in pedibus lectorum, qui et ipsi ἤλεκτρα dicebantur. Aristophanes in Equitibus,

Ἐκπιπτουσῶν τῶν ἠλέκτρων, καὶ τοῦ τόνου οὐκ ἐτ᾿ ἐνόντος.

Aliud vero est electrum, quod idem cum succino, de quo infra: Plura vero de Auri Flore vide apud Salmas. ad Solin: p. 1081.